mal-kontent

„ Tańczę w ciemności. Jestem chora na niewypełnienie, na iluzje”. Margaret Mazzantini „Powtórnie narodzony” "Trzeba być wciąż pijanym. To cały sekret; w tym tkwi wszystko. Żeby nie czuć straszliwego ciężaru Czasu, który miażdży wam barki i zgina grzbiet ku ziemi, musicie wciąż się upijać. Czym? Winem, poezją albo cnotą, wedle upodobania. Byle się upić. A jeśli kiedyś, ocknąwszy się na stopniach jakiegoś pałacu, na zielonej trawie skarpy, w ponurej samotni waszego pokoju poczujecie, że upojenie osłabło lub przeszło, spytajcie wiatru, fali, gwiazdy, ptaka, zegara, wszystkiego co pędzi, wszystkiego co wzdycha, wszystkiego co krąży, wszystkiego co śpiewa, wszystkiego co mówi, spytajcie, która godzina; a wiatr, fala, gwiazda, ptak, zegar odpowiedzą: «Jest godzina pijaństwa! Żeby nie być znękanym niewolnikami Czasu, upijajcie się; upijajcie się bez przerwy! Winem, poezją albo cnotą, wedle upodobania»." Charles Baudelaire Jako dziecko, Jane lubiła przebie

Jest ciemno, powoli się rozbiera. Czuje, że ktoś na niego patrzy, choć pokój jest pusty. Nieprzerywanie, od sześciu lat. Dławi swoje lęki, upycha je w gardle. Ma niewypowiedzianie suche wargi. Szybko wsuwa się w zmiętoszoną pościel, ma nadzieję, ma całe mnóstwo nadziei, że dzisiejsza noc będzie inna od korowodu poprzednich pół-nocy, nie-nocy, albo nocy-aż-za-bardzo. Ubrania rzucił na wiekową stertę w kącie przy brudowniku. Jacques, zanim przejął lodówkę, zawłaszczył też pralkę. Teraz słyszy go, jak za ścianą zabawia się z kolejną dziewczyną. Palce ma zdrętwiałe, od zimna i grania, chciałby je zagłębić w jakiejś ciepłej Marylou czy Idzie. Irytują go puste kartki w jego głowie, kilometry nigdy nienapisanych wersów. Irytują potrzeby, które są, odczuwa je całym ciałem, ale których nigdy nie będzie mógł zaspokoić. Bo niemożliwość czasu i miejsca, bo niemożliwość jego ciała, niemożliwość tego, że był sam w łonie matki. Gdzie zgubił swoją siostrę-bliźniaczkę, gdzie zakurzona fortuna szlachet